Çocuklar ne epeyce seviyor değil mi O’nu? birebir vakitte 100 seniçin fazladır, hâlâ!
Kaynak: Atatürk Ansiklopedisi
Emin Çölaşan’ın da dedesi olan birinci adalet bakanlarımızdan Saruhan mebusu Refik Şevket Beyefendi ve kimi öteki mebuslar 23 Nisan’ı “iyd-i Ulusal addi” yani Ulusal bayram olarak kutlanmasını teklif ederler.
Yapılan bu teklifte; Ulusal tarihimiz için epey kıymetli olarak görülen TBMM’nin açılış gününün 2. yılına girilirken, bugünün milletin hatırında kalması için, ‘milli bayram’ ilan edilmesi istenir.
Fakat bu teklifin kabul edilmesi tartışmalı olur. Meclisin ortasında bu fikre muhalif olanlar genel olarak, dini konular milletin kendi ortasından geldiği üzere bayram yapması…
…bu karanlık günlerde yapılacak daha kıymetli işler olduğu ve 23 Nisan’da Meclis açıldı diye kendi kendine bayram günü belirlemesinin gerçek olmadığı üzere görüşler ileri sürerler.
Tüm tartışmaların sonunda ise 2 Mayıs 1921’de “23 Nisan’ın Ulusal Bayram Addine Kanun” oylanır ve kabul edilir.
Kanun 23 Nisan’dan daha sonra kabul edildiği için 1921’de kutlamalar tezahürat biçiminde yapılır. Gazi, yanında bulunanlar ile Meclis balkonunda halkı, askerleri ve öğrencileri selamlar.
1926 yılına kadar “Ulusal Egemenlik Bayramı” olan 23 Nisan, bu yıldan daha sonra Himaye-i Etfal Cemiyeti’nin (Çocuk Esirgeme Kurumu’nun) teklifi ile çocuk bayramı olarak kutlanmaya başlar.
Savaş senelerında felakete uğramış olan çocukların bakımının yapılması, hayatlarının korunmasının yanında, hüzünlerini azaltıp neşelendirmek gayesiyle bu bayramın çocuklara armağan edilmesi istenir.
Ve doğal ki bu istek olumlu karşılık alır ve Mustafa Kemal Paşa, “geleceğin teminatı” olarak gördüğü çocuklara yakın ilgi gösterir.
Ve bu biçimdece 1927’den itibaren 23 Nisan, Ulusal Egemenlik ve Çocuk Bayramı olarak kutlanmaya başlar. Hatta Mustafa Kemal Paşa, Cumhurbaşkanlığı bandosunu Çocuk Esirgeme Kurumu’nda gorevlendirir.
Ayrıyeten Gazi, o tarihten itibaren düzenlenmeye başlanan balolara katılarak çocuklara olan ilgisini ve sevgisini dünyaya ilan eder.
Bu balolarda çocukların dilediklerince eğlenmesinin yanında onlar için yardım parası da toplanır. Gördüğünüz fotoğraf ise Ankara Palas’taki 1929 kutlamalarından.
1929 yılından itibaren ise Çocuk Esirgeme Kurumu’nun isteği ile 23-29 Nisan günleri, çocuk haftası ilan edilir ve bugünlerde okullar resmi tatil ilan edilerek tüm çocukların kutlamalara iştiraki sağlanır.
Diğer vilayetlerden gelen çocukların Ankaralı aileler tarafınca konuk edildiği haftada bir daha çocuklara yardım kampanyası olarak 20-30 Nisan ortası mektup ve telgraflara ‘şefkat pulu’ yapıştırılır. 1933’ten itibaren ise çocuklar TBMM’yi ve Atatürk’ü ziyaret etmeye başlarlar.
50’li senelera kadar Halkevleri bünyesinde kutlanan bayram, Halkevleri’nin kapanmasıyla eski şaşaasını kaybetse de 70’li yılların sonunda Çocuk Esirgeme Kurumu emeline ulaşır ve 23 Nisan milletlerarası bir kimlik kazanır.
75’teki kutlamalara TRT’nin katılması çok değerli olup UNICEF’in 79 yılını Milletlerarası Çocuk Yılı olarak ilan etmesi de TRT için bir itki olur ve 23 Nisan 1979’da Sovyetler, Romanya, Bulgaristan, İtalya ve Irak’ın iştiraki ile TRT Memleketler arası Çocuk Şenliği’nin birincisi gerçekleştirilir.
Bugüne kadar 90 civarında ülkeden 50 bini aşkın çocuğun katıldığı bayram 1985 yılında resmi olarak milletlerarası bir nitelik kazanır. 1997 yılında ise belediyelerde çocuk meclisleri açılır.
1981’den 2013’e kadar MEB tarafınca düzenlenen bayram tertipleri ise ne yazık ki 2012’de yapılan ulusal bayramlar düzenlemesi ile bir arada kısıtlanmış ve stadyum şovları kaldırılmıştır.
Ne diyelim… şüphesiz bir daha coşku ile kutlayacağız ulusal bayramlarımızı tıpkı 1979’daki bu birinci TRT şenliğinde olduğu üzere. Sevgiyle ve Atatürk’le kalın dostlar!
Kaynak: Atatürk Ansiklopedisi
Emin Çölaşan’ın da dedesi olan birinci adalet bakanlarımızdan Saruhan mebusu Refik Şevket Beyefendi ve kimi öteki mebuslar 23 Nisan’ı “iyd-i Ulusal addi” yani Ulusal bayram olarak kutlanmasını teklif ederler.
Yapılan bu teklifte; Ulusal tarihimiz için epey kıymetli olarak görülen TBMM’nin açılış gününün 2. yılına girilirken, bugünün milletin hatırında kalması için, ‘milli bayram’ ilan edilmesi istenir.
Fakat bu teklifin kabul edilmesi tartışmalı olur. Meclisin ortasında bu fikre muhalif olanlar genel olarak, dini konular milletin kendi ortasından geldiği üzere bayram yapması…
…bu karanlık günlerde yapılacak daha kıymetli işler olduğu ve 23 Nisan’da Meclis açıldı diye kendi kendine bayram günü belirlemesinin gerçek olmadığı üzere görüşler ileri sürerler.
Tüm tartışmaların sonunda ise 2 Mayıs 1921’de “23 Nisan’ın Ulusal Bayram Addine Kanun” oylanır ve kabul edilir.
Kanun 23 Nisan’dan daha sonra kabul edildiği için 1921’de kutlamalar tezahürat biçiminde yapılır. Gazi, yanında bulunanlar ile Meclis balkonunda halkı, askerleri ve öğrencileri selamlar.
1926 yılına kadar “Ulusal Egemenlik Bayramı” olan 23 Nisan, bu yıldan daha sonra Himaye-i Etfal Cemiyeti’nin (Çocuk Esirgeme Kurumu’nun) teklifi ile çocuk bayramı olarak kutlanmaya başlar.
Savaş senelerında felakete uğramış olan çocukların bakımının yapılması, hayatlarının korunmasının yanında, hüzünlerini azaltıp neşelendirmek gayesiyle bu bayramın çocuklara armağan edilmesi istenir.
Ve doğal ki bu istek olumlu karşılık alır ve Mustafa Kemal Paşa, “geleceğin teminatı” olarak gördüğü çocuklara yakın ilgi gösterir.
Ve bu biçimdece 1927’den itibaren 23 Nisan, Ulusal Egemenlik ve Çocuk Bayramı olarak kutlanmaya başlar. Hatta Mustafa Kemal Paşa, Cumhurbaşkanlığı bandosunu Çocuk Esirgeme Kurumu’nda gorevlendirir.
Ayrıyeten Gazi, o tarihten itibaren düzenlenmeye başlanan balolara katılarak çocuklara olan ilgisini ve sevgisini dünyaya ilan eder.
Bu balolarda çocukların dilediklerince eğlenmesinin yanında onlar için yardım parası da toplanır. Gördüğünüz fotoğraf ise Ankara Palas’taki 1929 kutlamalarından.
1929 yılından itibaren ise Çocuk Esirgeme Kurumu’nun isteği ile 23-29 Nisan günleri, çocuk haftası ilan edilir ve bugünlerde okullar resmi tatil ilan edilerek tüm çocukların kutlamalara iştiraki sağlanır.
Diğer vilayetlerden gelen çocukların Ankaralı aileler tarafınca konuk edildiği haftada bir daha çocuklara yardım kampanyası olarak 20-30 Nisan ortası mektup ve telgraflara ‘şefkat pulu’ yapıştırılır. 1933’ten itibaren ise çocuklar TBMM’yi ve Atatürk’ü ziyaret etmeye başlarlar.
50’li senelera kadar Halkevleri bünyesinde kutlanan bayram, Halkevleri’nin kapanmasıyla eski şaşaasını kaybetse de 70’li yılların sonunda Çocuk Esirgeme Kurumu emeline ulaşır ve 23 Nisan milletlerarası bir kimlik kazanır.
75’teki kutlamalara TRT’nin katılması çok değerli olup UNICEF’in 79 yılını Milletlerarası Çocuk Yılı olarak ilan etmesi de TRT için bir itki olur ve 23 Nisan 1979’da Sovyetler, Romanya, Bulgaristan, İtalya ve Irak’ın iştiraki ile TRT Memleketler arası Çocuk Şenliği’nin birincisi gerçekleştirilir.
Bugüne kadar 90 civarında ülkeden 50 bini aşkın çocuğun katıldığı bayram 1985 yılında resmi olarak milletlerarası bir nitelik kazanır. 1997 yılında ise belediyelerde çocuk meclisleri açılır.
1981’den 2013’e kadar MEB tarafınca düzenlenen bayram tertipleri ise ne yazık ki 2012’de yapılan ulusal bayramlar düzenlemesi ile bir arada kısıtlanmış ve stadyum şovları kaldırılmıştır.
Ne diyelim… şüphesiz bir daha coşku ile kutlayacağız ulusal bayramlarımızı tıpkı 1979’daki bu birinci TRT şenliğinde olduğu üzere. Sevgiyle ve Atatürk’le kalın dostlar!